Stronę tą wyświetlono już: 35889 razy
Wstęp
Python jest interpretowanym językiem programowania, który jest dostępny praktycznie na każdą platformę systemową, czyli systemy: Windows, Linux oraz Mac OS. Niestety, smutna informacja jest taka, że bardzo kiepsko pisze się programy pod Windowsem. Systemowa konsola jest dość nieprzyjazna w użyciu i dlatego ja używam Pythona na Linuksie.
Pythona dla systemu Windows można pobrać z strony internetowej python.org a jego instalacja raczej nie powinna nastręczać większych problemów. Pod Linuksem Python powinien być zainstalowany domyślnie, jednakże ja będę tutaj omawiał wersję Python 3.5.1. Radzę więc zainstalować tę wersję lub nowszą jeżeli taka istnieje korzystając z instalatora pakietów.
Python jest językiem bardzo przyjaznym i łatwym w obsłudze, rzeczy trudne do zrobienia w C++ czy innym języku programowania w
Podstawowe cechy języka
W Pythonie nie używa się klamer do oznaczania bloków instrukcji ani też znaczników jak np. w VBA, do określenia początku i końca danego bloku instrukcji wykorzystywane są wcięcia. Wcięciami mogą być:
- tabulator;
- cztery spacje.
Nie zaleca się używać tabulatorów do tworzenia wcięć z tego względu, że nie jest możliwe ich wprowadzanie w konsoli systemowej. Do pisania programów w Pythonie używam darmowego programu Geany, który również pod Linuksem może zostać zainstalowany przy pomocy menadżera pakietów. Pod Windowsem niestety nie mogłem go zainstalować z nieznanych mi przyczyn, ale każdy z was może spróbować ściągnąć ten program z strony internetowej geany.org.
Wielkość liter ma znaczenie w
W Pythonie nie można przeciążać funkcji ani metod klas. Jest to związane z tym, że funkcje (tak jak i wszystko inne) są etykietami, które zawierają w sobie wskaźnik na funkcję a co za tym idzie każda nowa deklaracja funkcji o istniejącej już nazwie prowadzi do nadpisania startej funkcji. Dobrą wiadomością jest to, że każda funkcja (jeżeli istnieje taka potrzeba) może zostać tak skonstruowana, aby przyjmowała dowolną liczbę argumentów.
Komentarze jedno liniowe zaczynają się od znaku #, natomiast wielu-liniowe od trzech apostrofów '''.
W Pythonie nie ma ścisłej kontroli typów, co oznacza, że dana zmienna może przechowywać w zasadzie dowolny typ zmiennej. Co ciekawe w Pythonie wszystkie zmienne są tak naprawdę tak zwanymi etykietami, dotyczy to wszystkich typów podstawowych jak i klas oraz (co ciekawe) funkcji.
Skrypty Pythona zapisywane są w plikach tekstowych *.py, proste programy mogą być tworzone w trybie konsolowym linijka po linijce. Uruchomienie skryptu zapisanego w pliku z poziomu konsoli wygląda następująco:
python3 ścieżka_dostępu_do_pliku/plik.py
Takie wywołanie uruchamia program w Pythonie 3+.
Warto doinstalować
Istnieje dodatek do
pip install ipython
Po tym zabiegu będzie dostępna nieco ulepszona wersja
Prosta konfiguracja Geany
Otwórzmy pogram Geany i utwórzmy plik Pythona a następnie zmieńmy parę ustawień w programie. Na samym wstępie skonfigurujemy Geany tak, aby jako wcięcia używane były cztery spacje a nie tabulator. W programie z menu należy wybrać Educja→preferencje lub wcisnąć kombinację klawiszy Ctrl+Alt+P, by po chwili oczom twym ukazało się okno Ustawienia. W oknie tym po lewej tronie należy kliknąć pozycję Edytor, następnie w prawej części okna kliknąć zakładkę Wcięcia ustawić szerokość na 4 oraz zaznaczyć opcję Spacje a następnie zatwierdzić zmiany i zamknąć okno.
Teraz w menu należy kliknąć Zbuduj→zdefiniuj polecania budowania aby pojawiło się okno o nazwie zdefiniuj polecenia budowania (build). W oknie tym należy zmienić python na python3 (tak jak to zostało pokazane na poniższym screenie.
Jeżeli wszystko zostało ustawione jak na powyższej ilustracji pozostało już tylko zachowanie ustawień i zamknięcie okna.