Autor podstrony: Krzysztof Zajączkowski

Stronę tą wyświetlono już: 5244 razy

Pomiar napięcia może być wykonywany poprzez bezpośrednie podłączenie woltomierza do obwodu elektrycznego lub równoległe podłączenie względem odbiornika. Dzieje się tak ponieważ woltomierze charakteryzują się dużą rezystancją własną Rw a co za tym idzie małym poborem prądu I. W niektórych przypadkach przeprowadzania pomiarów rezystancja własna Rw wpływa na wynik pomiarowy. Poniżej znajduje się schemat podłączenia przyrządu pomiarowego bezpośrednio do źródła napięcia.

Przykładowy schemat pomiaru napięcia bez odbiornika
Rys. 1
Przykładowy schemat pomiaru napięcia U bez odbiornika

W przypadku podłączonego do źródła zasilania odbiornika nie należy podłączać woltomierza szeregowo, gdyż taki sposób podłączenia może doprowadzić do uszkodzenia przyrządu a także sam pomiar nie będzie miał nic wspólnego z rzeczywistym napięciem U płynącym przez odbiornik O. Przykład schematu poprawnego podłączenia woltomierza do układu z odbiornikiem O można zobaczyć poniżej.

Przykładowy schemat pomiaru napięcia z podłączonym odbiornikiem
Rys. 2
Przykładowy schemat pomiaru napięcia U z podłączonym odbiornikiem

W przypadku pomiaru napięcia U w dzielnikach napięcia duży wpływ na wynik pomiaru odgrywać będzie rezystancja wewnętrzna Rw przyrządu pomiarowego. Dzieje się tak, gdyż równoległe wpięcie do obwodu woltomierza powoduje zmianę rezystancji układu a więc i rozkładu napięć na dzielniku. Przykład pomiaru, w którym istotną rolę odgrywa rezystancja wewnętrzna Rw przyrządu pomiarowego został pokazany na poniższym rysunku.

Przykład pomiaru napięcia na dzielniku napięcia
Rys. 3
Przykład pomiaru napięcia UR2 na dzielniku napięcia

W powyższym przypadku rezystancja zastępcza całego układu będzie równa:

Rz = R1 + (R2 * Rw) / (R2 + Rw) [1]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

R_{Z}=R_1+\frac{R_2\cdot R_w}{R_2 + R_w}

Napięcie UR2 w układzie z powyższego rysunku będzie więc równe:

U_R2=Rz * E * (R2 * Rw) / (R2 + Rw) [2]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

U_{R_2} = R_z\cdot E \cdot \frac{R_2\cdot R_w}{R_2 + R_w}

gdzie:

  • E - napięcie źródła zasilania;
  • Rw - rezystancja wewnętrzna woltomierza;
  • R2 - rezystancja opornika, dla którego napięcie URw jest mierzone;
  • R1 - rezystancja opornika pierwszego;
  • Rz - rezystancja zastępcza całego układu z podpiętym woltomierzem;
  • Rz · E - to wyrażenie oblicza natężenie I prądu płynącego przez układ.

Gdy rezystancja wewnętrzna Rw dąży do nieskończoności to:

granica rezystnacji zastępczej R_z dla R_w dążącego do nieskończoności jest równa R1 + R2 [3]

Zapis wyrażenia w formacie TeX-a:

R_z=\lim_{R_w\rightarrow \infty}R_1+\frac{R_2\cdot R_w}{R_2 + R_w}=R_1+\lim_{R_w\rightarrow \infty}\frac{R_2\cdot R_w \cdot \frac{1}{R_w}}{(R_2+R_w)\cdot\frac{1}{R_w}}=R_1+\lim_{R_w\rightarrow \infty}\frac{R_2}{\frac{R_2}{R_w}+1}=R_1+R_2

Z powyższego wynika, że im większa rezystancja wewnętrzna przyrządu pomiarowego, tym mniejszy błąd pomiarowy, gdyż wartość rezystancji zastępczej równolegle podłączonych elementów oporowych dąży do najniższej rezystancji tego układu, gdy oporność drugiego z nich dąży do nieskończoności. Z tego też względu należy zwracać w przyrządach pomiarowych uwagę na parametr rezystancji wewnętrznej Rw, który może mieć istotny wpływ na wynik pomiaru.

Layout wykonany przez autora strony, wszelkie prawa zastrzeżone. Jakiekolwiek użycie części lub całości grafik znajdujących się na tej stronie bez pisemnej zgody jej autora surowo zabronione.