Perspektywa jednozbieżna - metoda kreślenia z wykorzystaniem punktów głębi perspektywy
Autor podstrony: Krzysztof Zajączkowski
Stronę tą wyświetlono już: 5892 razy
Na wcześniejszej stronie zaprezentowałem jak najbardziej poprawny konstrukcyjnie sposób pozyskiwania punktów obiektu danego dwoma rzutami prostokątnymi poprzez zastosowanie zasady rzutowania. Nadszedł jednak właściwy czas, aby omówić temat pozyskiwania tych punktów z wykorzystaniem punktów głębi G.
Na rysunku 1 naniesione zostały punkty głębi G1 i G2, których odległość od punktu Oτ jest równa promieniowi patrzenia δ. Z kolei punkty głębi G11/2 i G21/2 leżą w odległości równej połowie promienia patrzenia δ. Punkty G11/2 i G21/2 umożliwiają wyznaczenie położenia punktów na płaszczyźnie obserwacji w przypadku, gdy promień patrzenia δ jest zbyt duży a przez co niewygodny w użyciu.
Zwróćmy teraz uwagę na rysunek 1, gdzie zarówno metodą klasyczną rzutowania jak i za pomocą punktów głębi G1 oraz G21/2 wyznaczona została pozycja punktu 12 w perspektywie (punkt 12p.
Metodą klasyczną zrzutowany został punkt przecięcia się płaszczyzny patrzenia z prostą łączącej punkt 12 z punktem obserwacji O na dolnym rzucie. Przecięcie się tejże linii z linią zbiegu dla punktu 12 wyznacza w klasyczny sposób punkt 12p.
Za pomocą punktu głębi G1 z punktu 12 równolegle do linii horyzontu h należy poprowadzić odcinek o długości równej odległości punktu 12 od płaszczyzny obserwacji (punkt 1o) otrzymując tym samym punkt 1o12. Otrzymany punkt należy połączyć z punktem G1 a punkt przecięcia się tej linii z linią zbiegu dla punktu 12 wyznaczy punkt 12p.
W podobny sposób należy postąpić w przypadku punktu głębi G2, z tą tylko różnicą, że odległość punktu 12 od płaszczyzny obserwacji (punkt 1o) należy podzielić przez 2.
Jak widać na rysunku 2 wszystkie trzy metody dają w wyniku poprawną pozycję punktu 12p.
Ponieważ punkty 1 do 12 leżą sobie w takiej samej odległości od linii horyzontu h, przeto można a nawet trzeba wyznaczyć za jednym zamachem te punkty w perspektywie. Najpierw należy znaleźć odpowiadające im odległości od płaszczyzny patrzenia na dolnym rzucie i odkładając je od punktu 12 na linii równoległej do linii horyzontu h. Uzyskane punkty należy połączyć z punktem głębi G1 a ich przecięcia się z linią zbiegu dla punktu 12 przenieść za pomocą linii równoległych do linii horyzontu h na odpowiadające im linie zbiegu. W ten sposób wyznaczone zostaną punkty od 1p do 11p (punkt 12p został już wcześniej wyznaczony).
Punkty od 13 do 15, 17 do 22 i 24 do 26 leżą na dolnym rzucie nad odpowiadającymi im punktom od 1 do 12 przeto przecięcie linii wychodzących prostopadle do linii horyzontu h z punktów od 1p do 12p z liniami zbiegu wyznaczą punktyod 13p do 15p, 17p do 22p i 24p do 26p.
W celu wyznaczenia punktów 29p, 30p należy z punktu 29 na linii równoległej do horyzontu h zaznaczyć odległość punktu 29 od płaszczyzny patrzenia, a uzyskany w ten sposób punkt 2o29 połączyć z punktem głębi G1. Punkt przecięcia tejże linii z linią zbiegu dla punktu 29 wyznacza punkt 29p. Przeniesienie otrzymanego punktu 29p linią równoległą do horyzontu h na linię zbiegu odpowiadającą punktowi 30 wyznaczy punkt 30p.
Pozostały już tylko do wyznaczenia punkty 16p, 28p, 23p i 27p. W tym celu z pokrywających się punktów 16, 28, 13 i 27 należy na prostej równoległej do linii horyzontu h odległość tych punktów na rzucie dolnym od płaszczyzny patrzenia podzieloną przez dwa, ponieważ tym razem wygodniej będzie posłużyć się punktem głębi G11/2 aniżeli punktem G1. Teraz wystarczy połączyć otrzymane punkty 3o231/2, 3o271/2, 3o281/2 oraz 3o161/2 z punktem głębi G11/2. Przecięcie się tychże linii z linią poziomu e wyznacza punkty 16p, 28p, 23p i 27p.