Charakterystyka elektrowni

• Typ reaktorów: Reaktory wodne ciśnieniowe (PWR)
• Liczba reaktorów: 4
• Moc elektryczna brutto: 910 MW na reaktor (łącznie 3640 MW)
• Rozpoczęcie eksploatacji:
• Reaktor 1: 1981 rok
• Reaktor 2: 1982 rok
• Reaktor 3: 1983 rok
• Reaktor 4: 1983 rok

Lokalizacja i infrastruktura

Elektrownia znajduje się nad estuarium Żyrondy, co zapewnia dostęp do wody chłodzącej. Lokalizacja jest dogodna dla obsługi transportowej i zaopatrzeniowej.

Znaczenie elektrowni

• Jest jednym z głównych źródeł energii elektrycznej w regionie Nowa Akwitania.
• Odgrywa ważną rolę w zapewnianiu stabilności sieci energetycznej we Francji.
• Przyczynia się do produkcji niskoemisyjnej energii elektrycznej.

Bezpieczeństwo

Elektrownia Blayais podlega regularnym kontrolom prowadzonym przez francuski organ nadzorczy ASN (Autorité de Sûreté Nucléaire). Szczególną uwagę zwraca się na ochronę przed zagrożeniami związanymi z zalaniem, co było wynikiem doświadczeń z powodzią w 1999 roku.

W dorocznym raporcie francuskiego urzędu dozoru jądrowego ASN elektrownia otrzymała ocenę satysfakcjonującą, ze wskazaniem, że organizacja bezpieczeństwa elektrowni powinna być bardziej rygorystyczna.

W 2002 i 2003 roku EdF zgłosił dwie anomalie (1. stopień w skali INES) dotyczące zabezpieczenia elektrowni w sytuacji trzęsienia ziemi. 14 października 2002 roku miały miejsce wstrząsy sejsmiczne, w wyniku których zgłoszono konieczność posiadania zapasów wody w celu zabezpieczenia chłodzenia reaktorów w sytuacji awaryjnej. Prace nad wypełnieniem tego wymogu zakończono w grudniu 2005 roku.

Ponad rok później, 28 października 2003 roku, stwierdzono wrażliwość na wstrząsy sejsmiczne orurowania zbiornika wody, które to orurowanie zostało wcześniej naruszone przez wstrząsy z 2002 roku.

Powódź w 1999

Wieczorem 27 grudnia 1999 roku w wyniku cofnięcia się wód rzeki na skutek silnych wiatrów, doszło do przelania się wody przez mur przeciwpowodziowy elektrowni i częściowego jej zalania. Zalanie spowodowało odcięcie zewnętrznych źródeł zasilania elektrowni i zadziałanie systemów bezpieczeństwa elektrowni. Zdarzenie zakwalifikowano jako „incydent”, tj. na poziomie drugim na skali INES.

W tym czasie na pełnej mocy pracowały reaktory nr 1, 2 i 4. Reaktor nr 3 był wyłączony z powodu zmiany paliwa. Powódź wpłynęła na działanie reaktorów nr 2 i 4. Woda uszkodziła kilka pomp wody i paneli rozdzielczych. Wszystkie bloki straciły zasilanie o napięciu 225 kV, a reaktory 2 i 4 straciły też zasilanie o napięciu 400 kV. Zasilanie 400 kV zapewniały generatory Diesla, aż do czasu przywrócenia zasilania zewnętrznego[1].

W ciągu następnych dni z budynków wypompowano około 90 000 metrów sześciennych wody.

Zdarzenie spowodowało głębokie zmiany w ocenie ryzyka wystąpienia powodzi w elektrowniach jądrowych we Francji. Również Niemcy zarządziły ponowną ocenę tego aspektu bezpieczeństwa swoich elektrowni jądrowych.

Działaniu elektrowni sprzeciwia się lokalne stowarzyszenie antyjądrowe CzernoBlaye, utworzone 15 grudnia 1999 przez Stéphana Lhomme'a.