Stronę tą wyświetlono już: 3393 razy
Budowa i zastosowanie
Transoptory to układy elektroniczne, które w jednej obudowie mieszczą diodę świecącą oraz fototranzystor. Układy scalone tego typu stosowane są do izolacji optycznej jednego obwodu elektrycznego od drugiego. Dla lepszego zrozumienia gdy dioda transoptora świeci, wtedy to wbudowany fotorezystor zaczyna przewodzić prąd elektryczny, który w obwodzie załączanym może być znacznie wyższy od prądu części logicznej. Wadą transoptora jest fakt, że układ nie może zasilać bezpośrednio elementów, których moc jest większa od niewielkiej dopuszczalnej mocy granicznej transoptora, która zazwyczaj sięga >mW. W takim przypadku konieczne jest bowiem zastosowanie tranzystora mocy. Poglądowy schemat takiego transoptora został pokazany na rysunku poniżej.
Często spotyka się transoptory, które w jednej obudowie mają kilka takich bramek dzięki czemu można za pomocą jednego układu izolować część logiczną (sterującą) od części wykonawczej. Przykładem takiego transoptora jest np. układ scalony PC829 firmy Sharp, który w swej obudowie zawiera dwa takie transoptory.
Istnieje również specjalna wersja transoptora, w której dioda świecąca świeci na zewnątrz poprzez szczelinę na fototranzystor. Taki układ nazywa się transoptorem szczelinowym i często występuje w urządzeniach takich jak choćby drukarki czy skanery. Obwód elektryczny sterujący ruchem jakiegoś elementu urządzenia zostaje przerwany, w momencie, gdy pomiędzy diodą a fotorezystorem znajdzie się przeszkoda.
Podstawowe parametry transoptora
Od strony logicznej (czyli załączającej izolowany obwód wyższego napięcia) ważnym parametrem jest natężenie prądu I oraz minimalne napięcie Umin i maksymalne napięcie Umax, jakie można podać na diodę świecącą.
Dla wyjścia czyli obwodu załączanego konieczne jest zapoznanie się z parametrami takimi jak maksymalne dopuszczalne napięcie Umax oraz moc P zazwyczaj wyrażana w mW. Istotna może się okazać również znajomość czasów załączenia i rozłączenia fotorezystora.